Birisini sevdiğinizi nasıl anlarsınız?

Sabah kalktığınızda ve yatmadan önce aklınızdaki kişi içinizde hoş hissiyatlar uyandıyor ise. Tabi bu kişiler birden fazla da olabilir: Canım dediğiniz kişiler ve kendi Can’ınız. Bir güzel güne daha uyandık, bereket ve sevgi içinde. Şükür.

Sevgi, Aşk kelimeleri biz insanlar tarafından oldukça mana yüklenen kelimeler. Malum, hem dil bu hem de herkesin kendi tanımı var, kendi yaşam tecrübesine göre.

Velhasıl, gerçekten sevgi hissiyatı hissetmediğinde bile insan “Seni Seviyorum” diyiveriyor. Ağız alışkanlığı gibi. Tabi gündelik yaşamda kayıp gidiyor asıl, gerçek hissiyatlı manası. İşte böyle kolayca aşığım diyiveren kişiler, aşık olduğunu idda ettiği, zannettiği kişiye de, kendine de, çevresine de, gerçek “Aşk”ın yaydığı, huzurlu, keyifli, olumlu, bereketli, tek yönlü, şevkatli, anlayışlı titreşimleri yayamıyor.

Nerede olumsuzluk, endişe, beklenti, sıkıntı, kafa karışıklığı var, orada Aşk yoktur, sevgi yoktur. Bu salt gerçeklik.

O yüzden “seni seviyorum” derken bir nefes alıp, kalbinize bakıp orada o hissiyat gerçekten var mı, dinlemek gerek. Önce kendimize dürüst olmalıyız. Orada eğer yoksa sevgi, bunu dürüstçe farketmek, bilmek, en büyük adım Aşk yolunda. Yalan, uykuda bir hayat yaşamaktansa, gerçeklikle paralel bir hayat içinize sinen bir hayattır, huzur tohumları ekilmiş…

Orada bir his olmadığını dürüstlükle itiraf etmek. Orada bir boşluk var. Güzel, demek ki doldurulacak bir alan yarattınız. İşte şimdi sevgiyi alacak yer var.

Gerçek sevgiyi.

Önce kendimizi sevgi ile doldurarak başlamak gerekiyor. Zira olmayanı nasıl verebiliriz? Olmayınca da hep karşıdakinden dilenme durumu açığa çıkmıyor mu?

Sevgiye yapılan bir hakaret değil mi bu?

Bu süreçte “şükretmek” en güzel şey. “Seviyorum” yerine “Şükrediyorum”, çok daha dürüstçe ve harika bir titreşimdir.

Sevgilerimle

Gülenay Pemaji

*GülenayPema’nım verdiği eğitim ve makalelerden haberdar olmak için sağ tarafta yer alan ‘Blog’u Takip Et’ kutusuna email adresinizi bırakabilirsiniz.